ای دل بخریدی دم آن شمع طراز
وی دیده حدیث گریه کردی آغاز
ای عشق کهن ناشده نو کردی دست
وی محنت ناگذشته آوردی باز
< رباعی شمارهٔ ۲۴۷
رباعی شمارهٔ ۲۴۵ >
