زلف تو دلم برد و به جان در خطرم
گیرم که ز بیم پی به زلفت نبرم
باری دمی از زیر کله بیرون کن
چندان که ز دور در دل خود نگرم
< رباعی شمارهٔ ۲۹۹
رباعی شمارهٔ ۲۹۷ >
