از غم صدف دو دیده پر در دارم
وز حادثه پوستین به گازر دارم
دردا که تهی دامنم از زر درست
وز دست شکسته آستین پر دارم
< رباعی شمارهٔ ۳۰۴
رباعی شمارهٔ ۳۰۲ >
