آن دیده ندارم که به خوابت بینم
یا آن رخ همچو آفتابت بینم
از شرم رخ تو در تو نتوان نگریست
میریزم اشک تا در آبت بینم
< رباعی شمارهٔ ۳۲۷
رباعی شمارهٔ ۳۲۵ >
