با گل گفتم چون به چمن برگذریم
چون از همه باغ آرزوی تو بریم
گل گفت مرا چو نیک درمینگریم
از روی بقا برابر یکدگریم
< رباعی شمارهٔ ۳۳۶
رباعی شمارهٔ ۳۳۴ >
