دوش ارنه وقارت به زمین پیوستی
فریاد و دعایت به زمین کی بستی
ور حلم تو بر دامن او ننشستی
از زلزلهٔ سقف آسمان بشکستی
< رباعی شمارهٔ ۳۹۳
رباعی شمارهٔ ۳۹۱ >
