دی در چمن آن زمان که طوفی کردی
با گل گفتم کز آن شرابی خوردی
گل گفت که سهل بود گفتم که برو
چون جامه دریدی ز چه رنگ آوردی
< رباعی شمارهٔ ۴۰۰
رباعی شمارهٔ ۳۹۸ >
