دل سیر نگرددت ز بیدادگری
چشم آب نگیردت چو در من نگری
این طرفه که دوستتر ز جانت دارم
با آنکه ز صدهزار دشمن بتری
< رباعی شمارهٔ ۴۰۷
رباعی شمارهٔ ۴۰۵ >
