صدرا چو تو چشم آسمان بیند نی
خورشید به پایهٔ تو بنشنید نی
آنجا که تو دامن کرم افشانی
از خاک بجز ستاره کس چیند نی
< رباعی شمارهٔ ۴۲۸
رباعی شمارهٔ ۴۲۶ >
