ای دوست، کنون که بوی گل حامی ماست
زاهد بودن موجب بدنامی ماست
فصل گل و باغ تازه و صحرا خوش
بیبادهٔ خام بودن از خامی ماست
< رباعی شمارهٔ ۱۷
رباعی شمارهٔ ۱۵ >
