خال تو به هر حال پسندیدهٔ ماست
زلف تو چو حال دل غم دیدهٔ ماست
آن خال که بر چاه زنخدان داری
تر میدارش که مردم دیدهٔ ماست
< رباعی شمارهٔ ۱۸
رباعی شمارهٔ ۱۶ >
