شاهی ز غلام خویش یاد آوردست
ما را به سلام خویش یاد آوردست
نشگفت که نام ما بلندی گیرد
ما را چو به نام خویش یاد آوردست
< رباعی شمارهٔ ۲۹
رباعی شمارهٔ ۲۷ >
