کس لاف غم تو، ای پریوش، نزدست
تا در دل او مهر تو آتش نزدست
از طرهٔ طیرهٔ تو مشک ختنی
عمریست که هرگز نفسی خوش نزدست
< رباعی شمارهٔ ۳۰
رباعی شمارهٔ ۲۸ >
