باد سحری چو غنچه را لب بشکافت
نور رخ گل روی چو خورشید بتافت
از سایهٔ خرپشتهٔ میمون فلک
در پشته نگه کن که چه سرسبزی یافت؟
< رباعی شمارهٔ ۴۵
رباعی شمارهٔ ۴۳ >
