گل را، که صبا، مرغصفت بال گشاد
گفتی که: منجم ورق فال گشاد
چون گربهٔ بید خوانش آراسته دید
سر بر زد و بوی برد و چنگال گشاد
< رباعی شمارهٔ ۵۴
رباعی شمارهٔ ۵۲ >
