از نوش جهان نصیب من نیش آمد
تیر اجلم بر جگر ریش آمد
کوته سفری گزیده بودم، لیکن
ز آنجا سفری دراز در پیش آمد
< رباعی شمارهٔ ۷۹
رباعی شمارهٔ ۷۷ >
