خواهم که لب باده پرستت بوسم
و آن عارض خوب و چشم مستت بوسم
صد نقش چو دستارچه بر آب زدم
باشد که چو دستارچه دستت بوسم
< رباعی شمارهٔ ۱۳۲
رباعی شمارهٔ ۱۳۰ >
