پیمانه بده، که مرد پیمانه منم
در دام زمانه مرغ این دانه منم
زان باده که عقل میبرد جامی ده
گو: خلق بدانند که: دیوانه منم
< رباعی شمارهٔ ۱۳۶
رباعی شمارهٔ ۱۳۴ >
