خالی،که لبت همی بباراید ازو
خالیست سیه که شمک میزاید ازو
صد تنگ شکر خورد ز پهلوی رخت
ترسم که دهان تو به تنگ آید ازو
< رباعی شمارهٔ ۱۵۵
رباعی شمارهٔ ۱۵۳ >
