گه وسمه بر ابروی سیاه اندازی
گه زلف بر آن روی چو ماه اندازی
اینها همه از چه؟ تا به بازی دل من
خوش بر زنخ آوری، به چاه اندازی
< رباعی شمارهٔ ۱۷۴
رباعی شمارهٔ ۱۷۲ >