ای خاک تو آب سبزه زار صافی
تابوت تو سرو جویبار صافی
تا عمر مراغه بود هرگز ننشاند
مانند تو سرو در کنار صافی
< رباعی شمارهٔ ۱۷۷
رباعی شمارهٔ ۱۷۵ >
