گل صبح دم از باد برآشفت و بریخت
با باد صبا حکایتی گفت و بریخت
بد عهدی عمر بین، که گل ده روزه
سر بر زد و غنچه گشت و بشکفت و بریخت
< رباعی شمارهٔ ۱۲
رباعی شمارهٔ ۱۰ >
