عشق تو ز دست ساقیان باده بریخت
وز دیده بسی خون دل ساده بریخت
بس زاهد خرقه پوش سجاده نشین
کز عشق تو می بر سر سجاده بریخت
< رباعی شمارهٔ ۱۳
رباعی شمارهٔ ۱۱ >
