اندر ره عشق دی و کی پیدا نیست
مستان شدهاند و هیچ می پیدا نیست
مردان رهش ز خویش پوشیده روند
زان بر سر کوی عشق پی پیدا نیست
< رباعی شمارهٔ ۳۹
رباعی شمارهٔ ۳۷ >
