گر من روزی ز خدمتت گشتم فرد
صد بار دلم از آن پشیمانی خورد
جانا، به یکی گناه از بنده مگرد
من آدمیم، گنه نخست آدم کرد
< رباعی شمارهٔ ۵۳
رباعی شمارهٔ ۵۱ >
