یک عالم از آب و گل بپرداختهاند
خود را به میان ما در انداختهاند
خود گویند راز و خود میشنوند
زین آب و گلی بهانه بر ساختهاند
< رباعی شمارهٔ ۶۲
رباعی شمارهٔ ۶۰ >
