ای دل، قلم نقش معما میباش
فراش سراپردهٔ سودا میباش
مانندهٔ پرگار به گرد سر خویش
میگرد و به طبع پای بر جا میباش
< رباعی شمارهٔ ۸۸
رباعی شمارهٔ ۸۶ >
