بی روی تو، ای دوست، به جان در خطرم
در من نظری کن، که ز هر بد بترم
جانا، تو بیک بارگی از من بمبر
کز لطف تو من امید هرگز نبرم
< رباعی شمارهٔ ۹۹
رباعی شمارهٔ ۹۷ >
