امشب نظری به روی ساقی دارم
ای صبح، مدم، که عیش باقی دارم
شاید که بر افلاک زنم خیمه، از آنک
با همدم روح هم وثاقی دارم
< رباعی شمارهٔ ۱۰۲
رباعی شمارهٔ ۱۰۰ >
