ای دوست، بیا، که با تو باقی دارم
با هجر تو چند وثاقی دارم؟
در من نظری کن، که مگر باز رهم
زین درد که از درد عراقی دارم
< رباعی شمارهٔ ۱۰۴
رباعی شمارهٔ ۱۰۲ >