چون قصهٔ هجران و فراق آغازم
از آتش دل چو شمع خوش بگدازم
هر شام که بگذشت مرا غمگین دید
میسوزم و در فراقشان میسازم
< رباعی شمارهٔ ۱۰۹
رباعی شمارهٔ ۱۰۷ >
