ای مایهٔ اصل شادمانی غم تو
خوشتر ز حیات جاودانی غم تو
از حسن تو رازها به گوش دل من
گوید به زبان بیزبانی غم تو
< رباعی شمارهٔ ۱۲۹
رباعی شمارهٔ ۱۲۷ >