گر شهره شوی به شهر شرالناسی
ور گوشه گرفتهای، تو در وسواسی
به زان نبود، گر خضر و الیاسی
کس نشناسد تو را، تو کس نشناسی؟
< رباعی شمارهٔ ۱۵۴
رباعی شمارهٔ ۱۵۲ >
