اکنون که زمین شد ز بهاران همه گل
صحرا همه سبزه کوهساران همه گل
از فرقت توست در دل ما همه خار
وز طلعت تو به چشم یاران همه گل
< رباعی شمارهٔ ۲۴
رباعی شمارهٔ ۲۲ >
