در فصل بهار اگر بتی حور سرشت
یک ساغر می دهد مرا بر لب کشت
هر چند به نزد عامه این باشد زشت
سگ به ز من است اگر برم نام بهشت
< رباعی شمارهٔ ۳۶
رباعی شمارهٔ ۳۴ >
