می لعل مذابست و صراحی کان است
جسم است پیاله و شرابش جان است
آن جام بلورین که ز می خندان است
اشکی است که خون دل درو پنهان است
< رباعی شمارهٔ ۴۷
رباعی شمارهٔ ۴۵ >
