هر صبح که روی لاله شبنم گیرد
بالای بنفشه در چمن خم گیرد
انصاف مرا ز غنچه خوش میآید
کو دامن خویشتن فراهم گیرد
< رباعی شمارهٔ ۹۳
رباعی شمارهٔ ۹۱ >
