هر یک چندی یکی برآید که منم
با نعمت و با سیم و زر آید که منم
چون کارک او نظام گیرد روزی
ناگه اجل از کمین برآید که منم
< رباعی شمارهٔ ۱۳۴
رباعی شمارهٔ ۱۳۲ >
