زان کوزهٔ می که نیست در وی ضرری
پر کن قدحی بخور بمن ده دگری
زان پیشتر ای صنم که در رهگذری
خاک من و تو کوزهکند کوزهگری
< رباعی شمارهٔ ۱۷۴
رباعی شمارهٔ ۱۷۲ >
