تیری ز کمانخانه ابروی تو جست
دل پرتو وصل را خیالی بر بست
خوشخوش زدلم گذشت و میگفت بناز
ما پهلوی چون تویی نخواهیم نشست
< رباعی شمارهٔ ۵۳
رباعی شمارهٔ ۵۱ >
