هر چند بطاعت تو عصیان و خطاست
زین غم نکشی که گشتن چرخ بلاست
گر خستهای از کثرت طغیان گناه
مندیش که ناخدای این بحر خداست
< رباعی شمارهٔ ۵۹
رباعی شمارهٔ ۵۷ >
