آواز در آمد بنگر یار منست
من خود دانم کرا غم کار منست
سیصد گل سرخ بر رخ یار منست
خیزم بچنم که گل چدن کار منست
< رباعی شمارهٔ ۱۰۲
رباعی شمارهٔ ۱۰۰ >
