عشق تو بلای دل درویش منست
بیگانه نمیشود مگر خویش منست
خواهم سفری کنم ز غم بگریزم
منزل منزل غم تو در پیش منست
< رباعی شمارهٔ ۱۰۴
رباعی شمارهٔ ۱۰۲ >