چشمی دارم همه پر از دیدن دوست
با دیده مرا خوشست چون دوست دروست
از دیده و دوست فرق کردن نتوان
یا اوست درون دیده یا دیده خود اوست
< رباعی شمارهٔ ۱۱۰
رباعی شمارهٔ ۱۰۸ >
