با دل گفتم که ای دل احوال تو چیست
دل دیده پر آب کرد و بسیار گریست
گفتا که چگونه باشد احوال کسی
کو را بمراد دیگری باید زیست
< رباعی شمارهٔ ۱۳۰
رباعی شمارهٔ ۱۲۸ >