دل وقت سماع بوی دلدار برد
ما را به سراپردهٔ اسرار برد
این زمزمهٔ مرکب مر روح تراست
بردارد و خوش به عالم یار برد
< رباعی شمارهٔ ۲۰۵
رباعی شمارهٔ ۲۰۳ >
