من بی تو دمی قرار نتوانم کرد
احسان ترا شمار نتوانم کرد
گر بر تن من زفان شود هر مویی
یک شکر تو از هزار نتوانم کرد
< رباعی شمارهٔ ۲۱۲
رباعی شمارهٔ ۲۱۰ >
