هوشم نه موافقان و خویشان بردند
این کج کلهان مو پریشان بردند
گویند چرا تو دل بدیشان دادی
والله که من ندادم ایشان بردند
< رباعی شمارهٔ ۲۴۰
رباعی شمارهٔ ۲۳۸ >
