گر عدل کنی بر جهانت خوانند
ور ظلم کنی سگ عوانت خوانند
چشم خردت باز کن و نیک ببین
تا زین دو کدام به که آنت خوانند
< رباعی شمارهٔ ۲۵۹
رباعی شمارهٔ ۲۵۷ >
