نه کس که زجور دهر افسرده نبود
نی گل که درین زمانه پژمرده نبود
آنرا که بیامدست زیبا آمد
دانی که بیامده چو آورده نبود
< رباعی شمارهٔ ۲۸۵
رباعی شمارهٔ ۲۸۳ >